+0374 223-85-48
Андижон шаҳар, Навоий шоҳкўчаси, 71- уй

Янгиликлар

  • 30 Нояб 2023
    Банк коррупциядан холи соҳага айланадими?
    Тадбир “Ўзмиллийбанк” АЖ Андижон вилояти бошқармасида бўлиб ўтган “Очиқ эшиклар куни” тадбирида ана шу савол ва коррупцияга қарши курашиш билан боғлиқ қатор масалалар хусусида атрофлича…
  • 12 Июль 2023
    Тарғибот ишлари кучайтирилмоқда
    Ўзбекистоннинг янги конституциясида инсоннинг ҳуқуқи, шаъни ва қадр-қиммати олий қадрият сифатида белгилаб қўйилди. Ҳар кандай жамият бахтли келажакка интилгани каби Ўзбекистон ҳам ўзининг тарихий тажриба…
  • 14 Июль 2023
    Фаол аёллар беллашишди
    Танлов Марҳамат тумани Ўқчи маҳалласидаги 29- умумтаълим мактабида фаол қизлар иштирокида "Балли, қизлар!" кўрик-танлови ўтказилди. Тумандаги 2- секторга қарашли маҳаллалардан қатнашган етти нафар қиз пазандалик,…
Газетамизнинг янги сони сизга манзурми?
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
Jami ovozlar:
Birinchi ovoz:
Oxirgi ovoz:

АЛДАНГАН КЎНГИЛ

(46- сон, 2016й. турмуш чорраҳаларида)

Мен уни ёқтириб қолдим. У жуда келишган ва кўркам йигит эди. Аслида у билан шундай танишган эдик.

Қиш фаслининг иккинчи ойи. Қор эрталабдан тинмай ёғарди. Кечга томон ишдан қайтардим. Болалар ҳаво совуқ бўлишига қарамай, бири яхмалак учар, бошқалари қорбўрон ўйнар, баъзилари қорбобо ясаш билан овора эдилар. Бир пайт қорбўрон ўйнаётган болаларнинг кўзи менга тушиб, хурсанд бўлиб кетишди. Ўзаро баҳсларини унутишиб, менга қор отиш ниятида йўлимни пойлаб туришарди. Уларга олазарак қараб қўйдим. Барибир ўз фикрларидан қайтишмади. Улар томонга яқинлашишим билан мени мўлжалга олишди. Отилган  қор парчаларининг бири қўлимга, бири этагимга тегди. Шунда орқадан ғизиллаб келаётган "Нексия" автомашинаси ёнимга келиб тўхтади ва ундан хушбичим бир йигит тушди.

- Ҳой-ҳой, бу нимаси, болалар? Ўзларингдан катта опангга қор отгани уялмайсизларми? Яхши эмас - у тўпалончи болаларга қараб бақирди, болалар тарқаб кетишди. Мен эса унга маҳлиё бўлиб қараб қолгандим. Шу пайтгача бирон йигитни кўрганимда, юргим бу қадар тез-тез урмаган эди. Йигит менга қараб:

-    Кечга қолиб кетибсизми, синглим, ишдан қайтяпсизми дейман?

-    Ҳа...

- Шаҳарга кетаётган бўлсангиз машинага ўтиринг, обориб қўяман. Барибир мен ҳам ўша томонга кетаяпман.

-    Йўқ, раҳмат ўзим ҳам кетавераман.

- Дарров хаёлингизга ҳар хил фикрлар келиб юрмасин. Уйингизга кечга қолманг, дейман-да.

-    Нега ундай дейсиз. Хаёлимга ҳеч нарса келгани йўқ.

-    Унда ўтиринг.

Йигит билан танишишни истаб, ўзим ҳам машинага қандай чиқиб олганимни сезмай қолдим. Хуллас, йўл-йўлакай манзилга етгунча гаплашиб кетдик. У бирор ёрдам керак бўлиб қолса, деб телефон рақамини қўлимга тутқазди.

... Шу-шу йигит билан ўртамизда яқин муносабат пайдо бўлиб, учрашиб турадиган бўлдик. Кўпинча у ишдан қайтишимни кутар, ҳар учрашганимизда турли совғалар ҳадя қилар, агар рад қилсам хафа бўлишини айтиб, қўлимга  тутқазарди. Орадан ойлар ўтди. Ўртамиздаги дўстлик муҳаббатга айланиб улгурганди. Яқин муносабатларимиздан сархуш эдик. Бундай ҳиссиётли кунлар узоқ чўзилмади, кейинги пайтларда у ўзгариб қолди. Менга бўлган муносабати ҳам ўзгарди. Бир куни иш юзасидан узоқ сафарга кетаётганини айтиб, хайрлашди.  Хижронларга тўла бир ой ўтди ҳамки ундан дарак бўлмади. Ҳавотирланиб ишхонасига қўнғироқ қилдим. Телефон банд эди. Рақамни қайта-қайта теравердим. Тасодифан уланиб қолдим, гаплашаётганларнинг овози аниқ-тиниқ эшитилар эди. Менга таниш бўлган ўша қадрдон овоз...

- Кел, бугун учраша қолайлик!

- Ахир бугун вақтим йўқ дедим-ку - иккинчи томондан қизнинг эркаланган  овози яққол эшитилиб турарди.

-    Бўлмасам эртага учрашамиз. Ўша эски учрашув жойида, бўладими?

-    Ҳа майли розиман, энди гўшакни қўярсиз.

-    Тўхта бироз гаплашайлик зерикиб кетдим. Сени жуда соғиндим.

Бу суҳбатни эшитиб тўғриси ҳайкалдек қотиб қолдим. Наҳотки, бу унинг овози эди. Менга ҳам айнан шу сўзларни такрор-такрор айтган эди, бевафо. Уларнинг суҳбатини қўлларим қалтираганча эшитишда давом этдим:

-    Алдаманг, яна нечта қизга севги изҳор қилгансиз?

- Сендан бошқасига севги изҳор қилмаганман. Тўғри, бир-иккитаси билан гаплашиб юрганман. Бироқ улар сенга ўхшамайди. Сен бошқачасан.

- Уларни ҳам мени олиб борган жойга олиб борган бўсангиз керак.

- Ҳа, бир қиз билан оз вақт гаплашиб юрганман. Лекин у билан ўртамизда севги бўлмаган. Кўришмай қўйганман.

- Бечора қиз, кўнглини вайрон қилибсизда?!

- Қўйсангчи, қанақа кўнгил. Менга фақат сен ёқасан.

... Ортиқ чидай олмадим. Қўлларим бўшашиб, гўшак тушиб кетди. Уларнинг суҳбатини эшитганимни ҳатто сезмади ҳам. Мен нодон уни кутиб юрибман-а. Энди нима қиламан? Усиз ҳаёт ҳаётми? Уни чин дилдан севиб қолганимни, ҳатто хаёлига ҳам келтирмайди. Кўзларимга дунё қоронғу бўлиб кўринди. Шу қадар тушкун ҳолатда қолдим, ҳаётимда мазмун қолмагандай эди.

... Бундай ҳолатда қанча турганимни билмайман. Бир вақт ўзимга келдим. Иккиюзламачи, севгини ўйинчоқ билгувчи у инсондан нафратландим. Ана шундай қабиҳ инсонни ёқтириб қолганимдан ўзим уялиб кетдим. Унинг учун қиз боланинг кўнгли ҳеч қандай қадр-қийматга эга эмас, муҳаббат эса кўнгилхушлик экан. Шуларни ўйлаб ўзимга ўзим сўз бердим. Бевафо, мен шундай яшайки, у вақти келиб меҳримга зор бўлсин. бахтимга ҳавас қилсин.

Номард бугун сен қизларни қўғирчоқ қилиб ўйнаяпсан. Бир кун келиб тақдир сенинг ҳам устингдан кулади. Ўшанда ёнингдан ғурур билан ўтаман.

Бошимдан ўтказган ана шу воқеалардан хулоса қилиб, тенгдош дугоналаримга шуни айтган бўлардимки, севги тилда эмас дилда бўлсин экан, уни асраб-авайлаш ҳар кимнинг ҳам қўлидан келавермас экан. Қизлар, кўнглингизни эҳтиёт қилинг, бевафоларга алданиб қолманг.

 Салима РУСТАМОВА, Шаҳрихон тумани.