Хуршид Даврон, Ўзбекистон халқ шоири.

Бу дунёда жаннатмонанд ерлар бисёр,

Бу дунёда оқу қаро эллар бисёр,

Аммо йўқдир бу дунёда сендек диёр,

Жоним ичра жонимдурсан, Ўзбекистон.

Тупроғингда аждодларим изи қолган,

Боболарим терларининг тузи қолган,

Ҳар гардида момоларим кўзи қолган

Жоним ичра жонимдурсан, Ўзбекистон.

Ўзбек элим, нури дийдам, қароғимсан,

Ўзбек элим, осмониму тупроғимсан,

Ҳам қувончим, ҳам бахтиму фироғимсан,

Жоним ичра жонимдурсан, Ўзбекистон.

Бешигингда аллаладинг дунёларни,

Дунё очган неча-неча даҳоларни,

Болам дединг юраклари адоларни,

Жоним ичра жонимдурсан, Ўзбекистон.

Соҳибқирон қўлларида қалқон бўлдинг,

Улуғбекнинг нигоҳида осмон бўлдинг,

Мирзо Бобур юрагида армон бўлдинг,

Жоним ичра жонимдурсан, Ўзбекистон.

Қўли қадоқ деҳқон элим, султон элим,

Кўкси юртга доим балогардон элим,

Ўз юртига соҳибқирон ҳоқон элим,

Жоним ичра жонимдурсан, Ўзбекистон.