+0374 223-85-48
Андижон шаҳар, Навоий шоҳкўчаси, 71- уй

Янгиликлар

  • 30 Нояб 2023
    Банк коррупциядан холи соҳага айланадими?
    Тадбир “Ўзмиллийбанк” АЖ Андижон вилояти бошқармасида бўлиб ўтган “Очиқ эшиклар куни” тадбирида ана шу савол ва коррупцияга қарши курашиш билан боғлиқ қатор масалалар хусусида атрофлича…
  • 12 Июль 2023
    Тарғибот ишлари кучайтирилмоқда
    Ўзбекистоннинг янги конституциясида инсоннинг ҳуқуқи, шаъни ва қадр-қиммати олий қадрият сифатида белгилаб қўйилди. Ҳар кандай жамият бахтли келажакка интилгани каби Ўзбекистон ҳам ўзининг тарихий тажриба…
  • 14 Июль 2023
    Фаол аёллар беллашишди
    Танлов Марҳамат тумани Ўқчи маҳалласидаги 29- умумтаълим мактабида фаол қизлар иштирокида "Балли, қизлар!" кўрик-танлови ўтказилди. Тумандаги 2- секторга қарашли маҳаллалардан қатнашган етти нафар қиз пазандалик,…
Газетамизнинг янги сони сизга манзурми?
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
  • Ovozlar: (0%)
Jami ovozlar:
Birinchi ovoz:
Oxirgi ovoz:

МЕХРНИНГ КУЧИ

Ҳикоя

Неча кундан бери туз тотмай, тўшакка михланиб ётган Ойниса бувининг атрофида ўғиллари, қиз ва келинлари тун-кун навбат билан қараб ўтиришади. Қандоқ эди оналари?.. Ҳовлиларни тўлдириб юрарди. Бир зумда тандир-тандир нонлар ёпарди.

Ҳовлиларни сарамжом-саришта қилар, мактабда ўқитувчи бўлиб ишлар, жамоат ишларида ҳам фаол қатнашарди. У ҳеч қачон соғлигидан шикоят қилмаган.

Бугун ёши ўтиб, нуронийлик даврини кечирмоқда. Бир неча кундир-ки бетоб, муштдеккина гавдаси тўшакка синггудек бўлиб ётибди. Онага аталган овқатлар, иссиқ чойлар ичилмай, совийди. Унинг аҳволи ўша-ўша, бир хил. Ҳеч кимга гапирмайди, баъзан кўзини очиб, қарайди, яна уйқу элитгандек, кўзларини юмиб олади.

Ойниса буви ўйга толарди: Наҳотки, умр йўлининг охирги бекатига етган бўлсам?.. У биров билан гаплашмаса-да, ён-берида бўлаётган ишларни зимдан кузатар, ҳуши ўзида эди. Ўтган кунларни бирма-бир хотирлади. Онахон Комил ота билан узоқ вақт умргузаронлик қилишди.

"Қизим, ҳеч қачон эрингнинг кўзига тик қарама.   Юмушларингни вақтида бажар. Эр киши покиза, пазанда, саришта аёлни қадрлайди", - деган эди онаси бир вақтлар. Келин бўлиб тушган кундан буён у эрини ҳурмат қилди. Ишдан келгунича, иссиқ овқат тайёрлаб, юмшоқ тўшаклар солиб, жой ҳозирлади. Оилада қатор фарзандлар туғилди, унди, ўсди. Уларни ўқитиб, уйли-жойли қилишди, бироқ ҳамон Ойнисанинг қулоғидан онасининг айтган ўша сўзлари кетмади. Эр бир нарса сўраса, овозини кўтармай, жавоб қайтарди. Шанғиллаб гапириш, уйни овози борича кўтариш унга бегона эди. Умр оқар сувга ўхшайди. Тўнғичлари эллик ёшни қоралади.

Чоли Комил ота ҳам кексаликка бўйин эггиси келмайди. Ҳаётида оғир иш қилмаган, тер тўкиб жисмоний меҳнат қилишга ўрганмаганиданми, уйда ўтириб зерикди. Гузарда тенгқурлари билан гурунглашади, уйга қайтгач, томорқа оралайди. Мўъжазгина боғ ишлари билан машғул бўлиб, вақт ўтказади. Аммо хотини билан ёнма-ён ўтириб, дардлашмайди, кўнглига қўл солиб, нима қиляпсан, нима камчилигинг бор, кўнглинг нимани хоҳлаяпти, дея ҳеч сўрамасди. Аслида кампирига бирор нарса эмас, меҳр керак эди.

Уй ишларини келинларига топширгач, югур-югурлардан бўшаган Ойниса бувининг чоли билан гаплашиб ўтиргиси келарди. Бир этак набираларнинг бувиси бўлиб, шулар сабаб овуниб ўтиради. У ҳеч вақт кам-кўстидан, ҳаётидан эрига шикоят қилмаган. Ҳали уни, ҳали буни олиб берасиз, деб хархаша қилмаган.

Комил ота турли масъул вазифаларда ишлаб ўтганлигиданми, анча инжиқ қариди. У илгарилари ҳам кампирини суюб-эркаламаган. Ойниса азонлаб кетиб, шомда қайтадиган эридан ҳеч қачон мақтов эшитмаган. Шундай бўлса-да, эрининг ҳурматини жойига қўяр, унга ўзгача меҳр кўрсатарди. У уйдаги ишларни миннатсиз, бировларга шикоят қилмай бажарарди. "Сабрнинг таги-сариқ олтин" деб билди. Комил ота болаларига ҳам қаттиққўл эди. Дам олиш кунлари оталари уйда бўлганда болалар ҳам шовқин солишмас, мабодо шўхлик қилишса, албатта, оталаридан дакки эшитишлари аниқ эди. Ана шу қаттиққўллик уларни тарбияли, тартибли, билимли бўлиб улғайишларига ёрдам берди.

...Ойнисанинг мазаси бўлмай, тўшакка чўзилди-ю, шифокорлар қилган муолажаларнинг нафи бўлмай, узоқроқ ётиб қолди. Бу ҳол Комил отани анча довдиратиб қўйди. Кампирининг қаршисида ўтирган Комил ота беихтиёр дилидагиларни пичирлаб гапирарди:

- Ойниса, биламан, мендан доим ранжигансан. Сен жаннати аёлсан, Аллоҳдан фақат соғ-саломат бўлишингни сўрайман, бахтимга сен омон бўл! Биласанми, нега мен сенга бирор марта илиқ сўз айтиб эркаламадим, қаттиққўл бўлдим. Чунки сенга назар тегишидан чўчидим. Хоҳласанг, ҳозир пойинггга тиз чўкаман, сенга соғлик тилаб, Яратганга ёлвораман. Жон керак бўлса, менинг жонимни олсин, сени асрасин. Сен билан турмуш қурганимга, сендай аёл тақдиримга битилганидан минг бора шукрона келтираман! Ойниса, қўполлигим учун мени кечир. Сендан жудо бўлиш - мен учун азоб, сендан олдин менинг жонимни олсин.

Комил ота узоқ гапирди. Ичидагиларни тўкиб солди. Ҳаммасини эшитиб ётган Ойнисанинг кўзлари ярқ этиб очилди. Чолининг меҳриданми неча кундан бери "ая, бир ҳўплам чой ичинг, ҳеч нима емаяпсиз'' дея бири қўйиб, бири зорланиб турган болаларига қулоқ солмаган Ойнисанинг баданига қувват кирди. У ўрнидан туриб, ўтирди. Чолига қаради. Комил ота энгашганича белидаги қийиққа ёшларини артди.

- Дадаси, бир ҳўплам чой беринг, оғзим қуруқшаб кетди-я, - деди кампири аста. Комил ота хотинининг ўрнидан турганини кўриб қувонди. Дарров ҳовлига қараб қичқирди:

- Ҳой, иссиқ чой дамланглар, бувингиз чанқабди.

Чол-кампирни бир зум ҳоли қўйиш учун ташқарига чиққан ўғил ва келинлар бу хабарни эшитиб, ичкарига ёпирилишди.

 

Умида ЭГАМБЕРДИЕВА